Leśny rezerwat „Sosny Taborskie" utworzony został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 24.XII. 1957 r., w celu zachowania ze względów naukowych i gospodarczych lasu z udziałem sosny przedstawiającej ekotyp o wysokich wartościach technicznych.

Zgodnie z Zarządzeniem Nr 55 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 30.IX.2011 r. celem ochrony rezerwatu jest zachowanie lokalnego ekotypu sosny zwyczajnej oraz naturalnych procesów sukcesji na siedliskach lasu liściastego.

Administracyjnie rezerwat leży w woj. warmińsko-mazurskim, powiecie ostródzkim, gminie Łukta. Grunty rezerwatu o powierzchni 95,32 ha, stanowią własność Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Miłomłyn, obręb leśny Tabórz.

Charakterystyczną cechą drzewostanu jest jego wielopiętrowość. Dominującą rolę w składzie gatunkowym odgrywa sosna wyraźnie górująca nad innymi gatunkami (dąb, buk, grab), wchodzącymi najczęściej w drugie piętro .

Biegnąca przez Rezerwat ścieżka dydaktyczna poprowadzona została wśród najstarszych, najpiękniejszych i najbardziej charakterystycznych okazów. Przeznaczona zarówno dla pieszych i rowerzystów, dorosłych i dzieci.

Początek i koniec trasy zlokalizowane są przy wjeździe do miejscowości Tabórz na parkingu przygotowanym specjalnie dla gości Rezerwatu. Wzdłuż ścieżki ustawiono kilkanaście drewnianych tablic edukacyjnych. Wzbogacone zdjęciami opisy w przystępny sposób przybliżają zwiedzającym tematykę związaną z gospodarką leśną, czy podstawowymi procesami zachodzącymi w przyrodzie. Osoby indywidualne jak i grupy zorganizowane mają możliwość zwiedzania we własnym zakresie lub z przewodnikiem z Nadleśnictwa. Na strudzonych spacerem czekają liczne miejsca odpoczynku, a w trosce o czystość i porządek przy większości z nich umieszczono kosze na śmieci.

W połowie prawie półtorakilometrowej trasy, zbaczając kilkadziesiąt metrów w głąb rezerwatu, po uzgodnieniu z pracownikiem Nadleśnictwa młodsi i starsi odwiedzający mogą skorzystać z „Leśnej Klasy" – położonej w zacisznym miejscu wiaty ze stołami, ławkami i miejscem na ognisko. Właśnie tutaj, w otoczeniu starych sosen i dębów jest okazja do przeprowadzenia atrakcyjnych zajęć dydaktycznych, spożycia przywiezionego ze sobą posiłku lub podziwiania w ciszy majestatu niemych świadków historii.